وبسایت فرادید: سیاست دنیای خودش را دارد و بسته به موقعیت جغرافیایی، تعریفی متفاوت را می‌گیرد. نکته جالب اینکه در برخی مناطق، به منظور تکریم از یک حیوان که کار مهمی را انجام داده، یک پست سیاسی به صورت افتخاری به آن اهدا می‌شود که در ادامه مواردی را به شما معرفی خواهیم کرد.

دوکِ بی‌رقیب

دوک نام سگ 9 ساله‌ای از نژاد سگ کوهستان پیرینه یا “گریت پیِرنیز” است که برای سومین دوره به عنوان شهردار کومورانت در مینسوتای آمریکا به کار خود ادامه می‌دهد. اما این سگ احتمالا کار خاصی انجام داده که تا این اندازه محبوب است! دوک در انتخابات اوت 2016 اصلا کار دشواری نداشت و به راحتی تمام رقبای خود را کنار زد. ساکنین شهر نیز از سیاست‌های دوک و عملکرد کلی او رضایت دارند.

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

سوسیس؛ محبوب دل‌ها!

سوسیس از دو کانال به دنیای شهرت نزدیک شده است: او هم ستاره رمان‌های کارگاهی خودش بود و هم اینکه در سال 2001 در انتخابات شهرداری مارسی فرانسه، کاندید شده بود.

سوسیس از نژاد داشهوند بوده و زندگی تراژیکی را پشت سر گذاشته است. او میان زباله‌ها پیدا شد و انجمن محافظت از حیوانات فرانسه آن را نجات داد. سپس سوسیس به چاپخانه “لوکِلر دو سود” مارسی سپرده شد که در آنجا چندین رمان با محوریت قهرمانانه سوسیس به چاپ رسید. شهرت او بیشتر و بیشتر شد تا اینکه در سال 2001، نامزد انتخابات شهرداری مارسی شد.

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

شعار سوسیس در انتخابات جالب بود: «به امید داشتن جامعه‌ی انسانی‌تر.» او اما در نهایت با 4.5 درصد آرا در مقام ششم قرار گرفت. اما این مسئله از محبوبیت سوسیس کم نکرد تا اینکه صاحبان این سگ از شهرت او برای برجسته کردن نا عدالتی‌ها در فرانسه استفاده کردند. سوسیس در سال 2009 در یک برنامه تلویزیونی حضور پیدا کرد و تمام درآمدش را به انجمن محافظت از حیوانات فرانسه تقدیم کرد. سوسیس در حال حاضر 16 سال سن دارد.

شایعات در مورد او کم نبود!

شایعات در مورد مرگ سیاستمداران کم ساخته نمی‌شود و استابز نیز اصلا از این لحاظ مستثنی نیست. استفانی اندرز، صاحب مغازه ناگِلی یعنی محل نگهداری استابز، می‌گوید: «به هر کسی که آن شایعه را در ماه مه 2016 ساخت، باید بگویم که اصلا بامزه نبود. استابز کاملا حالش خوب است و هیچ مشکلی هم ندارد.»

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

استابز از سال 1997 میلادی به عنوان شهردار افتخاری تالکیتنا انتخاب شده و حتی محبوبیت او پس از حمله یک سگ در سال 2013 دوچندان شده است. این گربه در حال حاضر بیش از 35000 فالوئر در فیسبوک دارد. احتمال می‌رود سن استابز، استابز، شهردار تالکیتنای آلاسکا، حدود 19 سال باشد.

رقابت بین “انسان و بز” بر سر شهردار شدن

در دهه 80 یک رقابت طنزآلود بین یک انسان و یک بز به نام “کلِی هنری” بر سر شهرداری شهر لاهیتاس تگزاس بوجود آمد. طبیعی بود که یک انسان آن انتخابات را پیروز شود، اما از آنجایی که عملکرد وی خوب نبود، بز انتخابات بعدی را برد.

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

کلِی هنری و خاندانش توانستند قدرت را نسل به نسل در اختیار خود داشته باشند. پس از هنری کلی، فرزندش یعنی هنری کلی دوم شهردار شد که توسط پسرش کشته شد. هنری کلی سوم اینک شهردار لاهیتاسِ تگزاس است. این خاندان به “بی اعصاب بودن” شهرت دارند.

کاندیدایی که خورده شد!

ییپیی‌ها در کنوانسیون دموکراتیک ملی شیکاگو در سال 1968 یک خوک را کاندیدای خود کردند و شعار انتخاباتی آن‌ها این بود: «آن‌ها یک رئیس جمهور را کاندیدا کردند که انسان‌ها را می‌خورد. ما رئیس جمهوری را کاندیدا می‌کنیم که مردم آن را می‌خورند.»

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

اعتراض ییپی‌ها به جنگ ویتنام، ناکام ماندن یکپارچگی نژادی و اجتناب از دو حزبی شدن کشور بود. آن‌ها با کاندیدا کردن یک خوک قصد داشتند به وضعیت موجود و رقابت هامفری و نیکسون اعتراض کنند. از سرنوشت نهایی پیگاسوس هیچ اطلاعاتی در دست نیست، اما گفته می‌شود که احتمالا به یک عنوان یک شام خوشمزه در سر میز چند افسر پلیس در شیکاگو دیده شد!

رقیب هیلاری و ترامپ!

آیا لوسی لو می‌تواند بدتر از دو کاندیدای نهایی انتخابات 2016 آمریکا عمل کند؟ پاسخ قطعا منفی است. لوسی لو یک سگ‌ گله‌ اسكاتلندى‌ است که به عنوان شهردار ربیت هاشِ کنتاکی منصوب شد. از این حیث، او اولین مونثی بود که به این عنوان نائل آمده بود، اما سومین سگی شهردار بود. او حتی قصد داشت برای انتخابات 2016 نیز با هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ رقابت کند.

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

گرگی به نام شونکا

گرگی به نام شونکا در مرکز نگهداری گرگ‌ها در کلرادو زندگی می‌کند که پیروز انتخابات سال 2016 شهرداری شهر دیواید در ایالت کلرادو شد. این انتخابات هر دوسال یکبار توسط مرکز نگهداری حیوانات شهر “تلر کانتیِ” کلرادو برگزار می‌شود و این نخستین بار است که یک گرگ پیروز آن شده است. قیمت هر رای 1 دلار بوده و درآمد آن صرف هزینه‌های روزمره مرکز می‌شود. در انتخابات سال جاری، مبلغ 38000 دلار جمع شد.

حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

بوسکو راموس

این سگ دورگه از نژاد شکاری لابرادور رتریور و نژاد سگ نگهبانِ روتوایلر متولد شده است. وی در انتخابات سال 1981 میلادیِ شهرداری سانول کالیفرنیا توانست با شکست دادن 2 رقیب خود به عنوان شهردار انتخاب شود. خبر پیروزی وی به سرعت در رسانه‌های جهان بازتاب پیدا کرد؛ حتی یک روزنامه چینی با انتشار خبر، آن را به عنوان سندی برای ناکام ماندن دموکراسی در نظر گرفت. در سال 2009، یک مجسمه برنزی از این سگ ساخته شده که امروزه یکی از جذابیت‌های گردشگری آن منطقه شده است.
حیواناتی که «پست سیاسی» گرفتند!

مجله همشهری دانستنیها – پوریا ناظمی: در جهان ما، در میان کوچه، پس کوچه های آشنای شهر ما، دنیاهایی دیگر، پنهان از دیده ها وجود دارند. در این جهان های تنیده در میان تار و پود آنچه واقعیت می نامیم، موجوداتی زندگی می کنند که برای مردمان عادی نادیدنی هستند. موجوداتی که از واقعیت های دیگر به جهان ما سرک می کشند و کسانی از جهان ما هستند که امکان دیدن آنها را دارند. جنگ هایی در میان واقعیت های مختلف و موجوات آنها در جریان است. شاید شما هم تاکنون سرنخ هایی از چنین نبردی را دیده باشید. این بار به اطراف خود با دقت بیشتری نگاه کنید.

بازی پوکمون و نسخه جدید و تعاملی آن به نام «پوکمون گو» (Pokemon Go) با وجود اینکه مدت کوتاهی است به صورت عمومی منتشر شده اما برخی از سازمان ها و موسسات تابلوهایی برای خوش آمدگویی و ارائه برخی از توصیه های ایمنی به بازیگران آن نصب کرده اند و پلیس رانندگی برای بازیگران و مردم توصیه نامه هایی جهت مراقبت از خود هنگام بازی منتشر کرده است. حداقل در رویدادی در شهر مونترال در کانادا پلیس مجبور به دخالت شده است و تجمع بازیگران را که مخل ترافیک شده بودند برهم زده و از آنها خواسته است که متفرق شوند. هنوز یک ماه از انتشار بازی به ظاهر ساده ای روی سیستم های عامل همراه اپل و اندروید نگذشته است که در تالارهای شوراهای شهر برخی از شهرها صحبت از احتمال گذاشتن قوانینی برای محدود کردن بازی در نقاط خاصی از شهرهاست.

چهار ویژگی که «پوکمون گو» با خود به دنیای واقعیت آورده است

1- پدیده ای به نام واقعیت افزوده

این اولین باری نیست که از واقعیت افزوده در برنامه ها و بازی های مرتبط به سیستم های گوشی های همراه استفاده شده است. پیش تر به خصصو در بخش توریسم از این امکان فوق العاده جذاب استفاده شده بود. در برخی از شهرها اپلیکیشن های توریستی با ساختار مشابه قرار دارند، برای مثال اپلیکیشنی به نام «مونترال در تاریخ» (Mel en Histories) به شهروندان یا جهانگردانی که به شهر مونترال رفته اند (وقتی در نزدیکی آثار تاریخی قرار گرفتند) هشدار می دهد و نه تنها فایل صوتی یا ویدئویی در معرفی آن بنا برای ایشان پخش می کند، بلکه با قرار دادن دوربین رو به سمت آن اثر با استفاده از واقعیت افزوده نماهایی تاریخی از آن محل را- آن گونه که سال ها پیش ممکن بود از همان زاویه دیده شود- به بیننده نشان می دهد.

با این وجود این نخستین بار است یک بازی موبایلی که از فناوری واقعیت افزوده استفاده می کند به چنین شهرتی رسیده است و به این سرعت به چنین پدیده ای اجتماعی بدل شده است.

دلایل زیادی درباره این موفقیت وجود دارد، اگرچه باید در تحلیل یا تحلیل از این بازی مراقب بود. امکان زیادی وجود دارد که تجربه پوکمون مانند بسیاری از تجربه های مشابه و موفق دیگر به زودی فراموش شود و آنچه امروز شاهد آن هستیم درواقع حبابی در اطراف این بازی باشد؛ اما مهم تر از خود این بازی آنچه اهمیت دارد، چشم اندازی است که این بازی به قابلیت های جهان پیش روی ما و دنیای درهم تنیده واقعی و مجازی باز  کرده است.

ترکیبی از حرکتی بودن این بازی- که برای انجام آن به جای نشستن روی صندلی لازم است کفش ها را به پا کنید و در شهر شروع به گشت و گذار کنید- و استفاده از واقعیت افزوده، شاید دو دلیل اصلی موفقیت این بازی باشند. البته که در بین این دو با وجود تمام جذابیت هایی که واقعیت افزوده ایجاد می کند، شاید بخش تعامل با المان های شهری و حرکت این بازی در فضای واقعی نقش مهم تری ایفا کرده باشد.

چهار ویژگی که «پوکمون گو» با خود به دنیای واقعیت آورده است

2- تنبلی ممنوع

این اتفاق که برای انجام یک بازی ورد کردن مراحل آن به جای آنکه شخصیت شما روی صفحه ابزار حرکت کند؛ خود شما وادار به حرکت می شوید از یک سو برخی از دغدغه های همیشگی درباره آسیب های بازی های دیجیتال برای سلامت را کاهش می دهد. اگرچه این بار ممکن است دغدغه هایی از جنس حواس پرتی هنگام گذر از خیابان به وجود بیاید.

برخی از تحقیقات اولیه یا حداقل فرض های اولیه محققان خبر از آن دارد که چنین بازی هایی می تواند برای کسانی که دارای اختلال اضطراب و نگرانی از حضور در جمعیت هستند، مفید باشد. ترکیب شدن دنیای مجازی با واقعی هراس از حضور کامل در دنیای واقعی را کاهش می دهد و امکان مشارکت را برای این افراد بیشتر می کند. آشتی با شهر و فضای اجتماعی داستان دیگری است. حالا بازیگران خانه نشین به شهرنوردان تبدیل شده اند.

گزارش های پلیس در یک ماه و نیم گذشته نشان می دهد که به خصوص در برخی از شهرها آمریکا تعداد زیادی از این بازیکنانی- که به ناچار باید در ساعت عصر و غروب و پس از پایان ساعات کاری به دنبال شکار خود بروند- توانسته اند گزارش هایی را از خلاف ها و جرم ها در محله های دورافتاده به پلیس ارائه دهند.

چهار ویژگی که «پوکمون گو» با خود به دنیای واقعیت آورده است

3- منابع عظیم مالی

هنوز چند هفته ای نگذشته است که بازار اقتصادی مهمی اطراف این بازی شکل گرفته و ممکن است در آینده مسیرهای تازه ای در بازاریابی اقتصادی یا تبلیغات باز کند. کسب و کار فروشگاه هایی که در نزدیکی محل های تجمع موجودات و همچنین محل های کسب ابزارهای لازم در بازی که به نام «پوک اسپات» ها معروف هستند، رونق پیدا کرده است.

کسی چه می داند شاید در صورت موفقیت این روند، در آینده یکی از منابع درآمد شرکت های سازنده بازی های این گونه، کسب آگهی از سوی صاحبان کسب و کار محلی باشد تا چنین نقاطی مشابه پوک اسپات ها را در کنار محل کار آنها قرار دهند. از سوی دیگر این بازی حداقل در همین زمان محدود برای یکی از باورهای غلط این دوره که بارها و بارها از سوی بخش های مختلفی از جامعه تکرار می شد و «فناوری هراسان» نیز به آن بال و پر می دادند، مثال نقض مهمی را مطرح کرده است.

توسعه بازی های کامپیوتری و سرگرمی های آنلاین الزاما منجر به گوشه گیری و جمع گریزی افراد و به خصوص کودکان و نوجوانان نمی شود. اگر بازی مناسبی شکل بگیرد، می تواند جمع های جدید و گروه های اجتماعی جدید در فضای واقعی را به وجود بیاورد کما اینکه در حال حاضر تجمع پوکمون بازها در کنار پک اسپات های معروف یا نقاطی که نمونه های نادر این موجودات مجازی قرار دارند، باعث شکل گیری یک اجتماع بزرگ ولی واقعی میان بازیگران و آشنایی میان آنها شده است. از دل چنین معاشرت نیمه واقعی و نمیه مجازی، خرده فرهنگی تازه در مدتی کوتاه متولد شده است.

4- ترس از آینده

البته نگرانی هایی هم در این باره و به خصوص در چنین مرحله ای که با نخستین مورد چنین مشهوری از این سیستم مواجه هستیم، وجود دارد (حداقل در بین بازیکنان وگرنه همه منتقدان بازی های دیجیتال الزاما نظر خیلی مثبتی از دیدگاه ساختار بازی و استانداردهای بازی های موبایلی درباره پوکمون ندارند). تاکنون چندین و چند حادثه در نقاط مختلف در ارتباط با این بازی رخ داده است. البته منظور از حادثه، مواردی مهم تر یا جدی تر از این است که در میانه خیابان کسی که سرش در موبایل فرو رفته است، به دنبال شکار پوکمون با سر به شما برخورد کند. در مونترال اجتماع بازیگران به دنبال شکار یکی از گونه های نادر پوکمون باعث ترافیک و مسدود شدن مسیر و مزاحمت هایی شد که پلیس به ناچار دست به دخالت زد و جمعیت را متفرق کرد.

در ایالات متحده یکی از بازیگران که سوار بر خودرو در حال رانندگی بود وقتی متوجه حضور یکی از این موجودات در نزدیکی خود شد، برای شکار آن حواسش از رانندگی پرت شد و خودروی خود را به یک ماشین پلیس کوبید. تعداد زیادی از زمین خوردن ها و برخورد با درخت یا تیر چراغ برق و افراد دیگر از جمله خاطرات کم خطرتر بازیگران در این چند هفته است. اما این روندها نمی تواند باعث نگرانی کلی یا نادیده گرفتن دنیای غریب و جدید شود که در آن زندیگ می کنیم.

یک گام به جلوتر برویم. دنیایی را تصور کنید که همین الان در حال شکل گیری است. دنیای که واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و واقعیت فیزیکی در کنار هم قرار گرفته اند و به آن مسئله مهمی به نام اینترنت اشیاه و ابزارهای تفکیک و تعامل میان آنها (نظیر هولولنزها و…) را نیز اضافه کنید ما کم کم- و شاید حتی با سرعتی بیش از آنچه فکر کنیم- در حال کمرنگ کردن مرزهای واقعیت ها هستیم.

زمانی وجود دنیاهایی در ابعاد دیگر، یکی از پی رنگ های رایج در ادبیات علمی- تخیلی بود. امروز وجود دنیاها و موجوداتی غریب در میان دنیای ما تا آن اندازه واقعی هستند که ما را وادار می کنند در گرما و سرما و خسته از کار به پرسه در خیابان های شهر بپردازیم و آنها را شکار کنیم. شاید از این پس باید در به کار بردن کلمه مجازی به معنی قدیم آن کمی با احتیاط بیشتری عمل کنیم و شاید بهانه خوبی برای فلاسفه جدید به وجود آمده باشد که درباره تفاوت انواع واقعیت بیشتر فکر کنند. این واقعیت امروزی ما و چشم اندازی کوچک به دنیای شگفت انگیز آینده است.

هفته نامه عصر ارتباط – رسول قربانی: هفته گذشته هفته تاییدها و تکذیب ها بود. ابتدا به بهانه در پیش بودن هفته دولت، وزیر ارتباطات از طرحی رو نمایی کرد که همین که وزارت ارتباطات به دنبال انجام آن رفته است باعث تعجب همگان شد. بعد از آن حرف های وزیر توسط مسترکارتی ها تکذیب شد و حتی پس از آن کسانی که وزیر را به این ورطه کشاندند حاضر به پذیرفتن واقعیت نبودند.

مدیران شرکت دولتی پست از طریق شرکتی که ظاهرا مدت بسیار کوتاهی از تاسیس آن می گذرد، ناگهان در هفته گذشته احساس مسئولیت کردند که مردم نیاز به کارت هدیه مسترکارت دارند. این شد که با شرکتی ناشناخته به صورت انحصاری قرارداد بسته و بدون ارائه مدارک و مستندات مجوزهای لازم شروع به توزیع کارت های هدیه مسترکارت به جای کارت های اعتباری و نقدی مسترکارت کردند و همه اینها در حالی در هفته گذشته مانند سکانس های یک فیلم سینمایی از جلوی چشم مردم عبور کرد که بانک مرکزی ترجیح داد کاملا سکوت کند و شاهد این باشد که پست و وزارت ارتباطات پا در کفش او کنند.

ورود مسترکارت به ایران؛ هیاهو برای هیچ؟

وقتی از مسترکارت صحبت می کنیم

مسترکارت که فعلا MasterCard نوشته می شود و از مهر ماه که هویت بصری خود را تغییر دهد mastercard نوشته می شود، شرکت خدمات مالی آمریکایی و چند ملیتی است که مقر اصلی آن در شهر نیویورک قرار دارد.

شیوه کسب درآمد مسترکارت در سراسر جهان از طریق پردازش پرداخت های بین بانکی بازرگانان و همچنین از راه صدور کارت های اعتباری به بانک ها یا اتحادیه های اعتباری که از خریداران یا استفاده کنندگان از نام تجاری «مسترکارت» برای خرید انواع کالا یا خدمات به صورت دبیت (نقدی) یا کردیت (اعتباری) استفاده می کنند، درآمد کسب می کند.

مسترکارت از سال 2006 به یک شرکت عمومی چند ملیتی تبدیل شد. قبل از ارائه عمومی آن در سراسر جهان، مسترکارت به صورت یک شرکت فعالیت می کرد که متعلق به بیش از 25 هزار موسسه مالی بود که برند مسترکارت، روی کارت های اعتباری این موسسات درج می شد.

وقتی صحبت از اتصال به سیستم های پرداخت بین المللی می کنیم منظورمان این است که امکان استفاده از کارت های بانکی متصل به شتاب در جهان فراهم شود یا مثلا امکان استفاده از کارت های اعتباری یا نقدی مسترکارت یا ویزا در ایران برقرار شود. این امکانی است که تجارت را آسان تر می کند وگرنه صدور لاشه فیزیکی یک کارت هدیه مسترکارت همان طور که بسیاری از رسانه ها نوشتند یک شبه مسترکارت بیش نیست و کلاغ رنگ شده جای طوطی عرضه شده است.

اکنون سه شرکت بزرگ در جهان هستند که کارشان مانند مسترکارت، پردازش تراکنش های پرداختی است. بزرگ ترین آنها با اختلاف ویزا است که اگر قرار باشد ما به سراغ کسی برویم، بهترین گزینه ویزا است نه مسترکارت.

ویزا شرکت چندملیتی خدمات مالی آمریکایی است که دفتر مرکزی آن در فوسترسیتی، کالیفرنیا قرار دارد. این شرکت وظیفه تسهیلات مبادلات مالی الکترونیکی در سراسر جهان را بر عهده دارد که عمدتا توسط کارت های اعتباری و کارت های نقدی با نشان تجاری ویزا انجام می شود.

بعد از آن شرکت دیگری در آمریکا فعالیت می کند با نام آمریکن اکسپرس که به اختصار آمکس گفته می شود. آمکس معمولا بازار هدف متفاوتی نسبت به ویزا و مسترکارت دارد و افراد سطح بالای اقتصادی معمولا از آمکس استفاده می کنند و کمی گران تر است.

وقتی از کارت صحبت می کنیم

کارت هایی که این شرکت ها می دهند به طور کلی سه دسته است. کارت های اعتباری، کارت های نقدی و کارت های پیش پرداخت. وقتی که از ویزا و مسترکارت صحبت می کنیم، معمولا کارت اعتباری منظور نظر است و تقریبا بیش از 80 درصد کارت های این شرکت ها هم اعتباری است.

درصد کمتری کارت نقدی است و درصد ناچیزی کارت پیش پرداخت یا کارت هدیه. در ایران به دلیل این که کارت اعتباری توسعه نیافته است، نسبت کارت اعتباری و کارت نقدی در ایران برعکس دنیاست و بیش از 95 درصد کارت های بانکی در ایران از نوع نقدی است.

کارت اعتباری یا کردیت کارت نوعی کارت پرداخت است که برای اشخاص حقیقی یا حقوقی صادر می شود. این کارت به دارنده آن، این امکان را می دهد که بر پایه نوع قرارداد، از خدمات و کالاهایی برخوردار شده و سامانه بهای آنها را بپردازد؛ به عبارت دیگر یک حد اعتبار به کاربر اختصاص داده می شود که می توان از آن پولی را برای پرداخت قرض بگیرد.

کارت نقدی یا همان دبیت کارت که در ایران به عنوان کارت بانکی شناخته می شود و برخی به آن می گویند کارت عابر، کارتی پلاستیکی است که به دارنده آن امکان می دهد به حساب خود نزد یک موسسه مالی، دسترسی الکترونیکی داشته باشد. بعضی از این کارت ها دارای مبلغی پول هستند که به وسیله آن عملیات پرداخت انجام می شود، بدین صورت که پیغامی با مضمون انتقال وجه به حساب دریافت کننده پول، برای بانک صاحب کارت ارسال می شود.

این کارت می تواند به عنوان جایگزین پول نقد در هنگام خرید استفاده شود. در برخی موارد یک شماره حساب اصلی برای استفاده انحصاری از طریق اینترنت اختصاص داده می شود و دیگر کارت به صورت فیزیکی وجود نخواهد داشت. کارت های نقدی معمولا امکان برداشت پول نقد را مانند یک کارت عابربانک فراهم می کنند.

ورود مسترکارت به ایران؛ هیاهو برای هیچ؟

کارت عابربانک (ATM Card) که به عنوان کارت بانک و کارت نقدی نیز شناخته می شود، کارتی است که برای انجام عملیاتی همچون دریافت وجه، سپردن وجه، انتقال وجه، دریافت اطلاعات حساب، اعلام موجودی و … در دستگاه های خودپرداز مورد استفاده قرار می گیرد و توسط بانک یا موسسات مالی و اعتباری صادر می شود.

کارت نقدی در تعریف جهانی به کارتی گفته می شود که به یک حساب بانکی متصل است و توسط مشتریان در پایانه فروش یا دستگاه کارت خوان مورد استفاده قرار می گیرد اما کارت عابربانک برای انجام عملیات بانکی در دستگاه های خودپرداز استفاده می شود.
970377_147
در برخی کشورها مانند ایران، عملکرد این دو کارت با هم ادغام شده و رد قالب کارت نقدی با افتتاح حساب جاری،حساب سپرده سرمایه گذاری کوتاه مدت و یا حساب قرض الحسنه برای مشتریان حقیقی صادر می شود. دارنده این نوع کارت علاوه بر بهره مندی از خدمات متداول حساب های مذکور، از قبیل دریافت و پرداخت نقدی، از امکان خرید کالا و خدمات از فروشگاه های طرف قرارداد بانک نیز بهره مند می شود.

به طور معمول، مشتریان با استفاده از همین کارت، امکان استفاده از دیگر خدمات بانکداری الکترونیکی مانند تلفن بانک، اینترنت بانک و خرید اینترنتی را خواهند داشت. این عملیات با داشتن رمز دوم کارت، شماره CVV2 و تاریخ انقضای کارت (درج شده روی آن) انجام می شود.

با این توضیحات واضح است که در تمامی انواع کارت ها همیشه پای یک بانک در میان است؛ بنابراین تا زمانی که روابط بانکی ما با جهان کج دار و مریز است، نمی توانیم انتظار استفاده از کارت های بانکی مرسوم ویزا و مسترکارت را در ایران داشته باشیم و وزارت ارتباطات و پست در هیچ کجای این زیست بوم قرار ندارند که آنها بخواهند پادرمیانی کنند و از طریق یک شرکت واسطه و بدون ارائه مستندات لازم این کارت ها را به ایران بیاورند.

طبیعی است که کسانی باید طرف مذاکره باشند که یا بانک هستند یا شرکت های پرداخت. همه اینها هم زیر نظر باک مرکزی و شاپرک فعالیت می کنند و البته بد نیست مسئولان وزارت ارتباطات و شرکت های دولتی پست بدانند که متولی این امر یعنی بانک مرکزی پیش از سکوت فعلی، همه بانک ها و شرکت ها را از مذاکره مستقیم با ویزا و مسترکارت منع کرده بود تا خودش به نتیجه برسد.

ماجرای کارت هایی که جای مسترکارت آمدند

اما این کارت های شبه مسترکارت که با هزینه گزاف 350 هزار تومان قرار است از ط ریق پست که یک نهاد عمومی و دولتی است به فروش برسد چیست؟ این کارت ها در دنیا به کارت های هدیه معروف هستند که در هرم کارت ها در پایین ترین سطح قرار دارند و ممکن است پای بانکی هم در میان نباشد.

این کارت ها شبیه کارت های هدیه ای هستند که فروشگاه های بزرگ مثل آمازون و وال مارت برای خودشان طراحی می کنند. در ایران هم برخی برندها شروع به صدور کارت هایی کرده اند که مشتری آنها می تواند از آنها با تخفیف خرید کند. معمولا این کارت ها در مقوله کارت های وفاداری هستند و کارکردی شبیه به کارت های دیگر بانکی دارند.

در معرفی این شرکت واسطه ای که این کارت های هدیه را می خواهد با هزینه گزاف به بهانه این که وزارت ارتباطات و نهادهای دولتی مانند پست آن را تایید کرده اند، آمده است: «شرکت مسترکارت ایران» به عنوان نماینده رسمی و انحصاری شرکت ترنسفارکس (نماینده رسمی شرکت بین المللی مسترکارت در آسیا و خاورمیانه) این افتخار را دارد که با توزیع قانونی و رسمی کارت های مسترکارت در میان اقشار مختلف جامعه، شرایط لازم برای انجام امور مالی، اقتصادی و بازرگانی را به وجود آورده و همچنین این امکان جهت رفاه حال مسافران ایرانی که به کشورهای خارجی سفر می کنند نیز وجود دارد تا به جای حمل پول نقد، بتوانند از کارت های مسترکارت به عنوان یک کیف پول الکترونیکی استفاده کنند.»

این در حالی است که شرکتی که هنوز مجوزهای لازم از بانک مرکزی ایران و مسترکارت را ارائه نکرده، هم اکنون در حال جمع آوری اطلاعات شخصی مردم است.

ورود مسترکارت به ایران؛ هیاهو برای هیچ؟

پرسش هایی از وزارت ارتباطات و شرکت پست

اگرچه شرکت پست همچنان با انتشار اطلاعیه از عملکرد خود و شرکت مذکور دفاع می کند اما بد نیست قبل از ادامه کار به این پرسش ها و ابهامات پاسخ دهند:

وزارت ارتباطات و پست جمهوری اسلامی چه تضمینی می دهند که اجرای دکتر جم ها دوباره تکرار نشود؟ این که مسترکارت می گوید در ایران هیچ فعالیتی ندارد، اگر کارت هدیه ای با آدرس ایران صادر شود، این کارت در کجا ثبت خواهد شد؟ در صورتی که مشکلی برای این کارت پیش بیاید چه کسی پاسخگو است؟

چه کسی پولشویی از طریق این کارت ها را بررسی می کند؟ مگر می شود آب دریا را برای رفع تشنگی چشید؟ چه کسی تضمین می کند که پول مردم که معلوم نیست کجا نگهداری می شود، دچار مشکل نشود؟ این شرکت که از طریق مسترکارت نمایندگی ندارد، پس از کجا ضمانت وجود دارد که فردا روزی به مشکلی برنخورد؟

برخی از مدیران شرکت بارها اشاره کرده اند که ایران عضو سازمان تجارت جهانی نیست! چه ربطی دارد؟ سیستم پرداخت چه ربطی به این سازمان دارد؟ یا مثلا صحبت از سقف تراکنش کرده اند چون ما عضو سازمان تجارت جهانی نیستیم! چه ربطی دارد؟

یا مدعی شده اند که آمده اند به مردم ایران لطف کنند که دیگر در زمینه تامین دارو مشکلی نداشته باشند! مگر دارو را با کارت بانکی می خرند؟ پس سوییفت و سامانه های بزرگ بانکی به چه کار می آید؟ بانک مرکزی و بانک ها با همه عظمت شان و عضویت شان در انواع نهادهای رنگارنگ بین المللی زیر این بحث مانده اند؟

چطور یک شرکت کوچک که معلوم نیست چگونه توانسته نهادهای بی ارتباط به بحث پرداخت مانند وزارت ارتباطات و پست و مردم را که به صورت طبیعی به نهادهای دولتی اعتماد می کنند را با خود همراه کند؟ در خبرگزاری ها آمده است مدیران این شرکت بیش از ده هزار کارت در بین برخی مسئولان توزیع کرده اند؟ کدام مسئولان؟ چرا فهرست مدیرانی که این هدیه ها را دریافت کرده اند معرفی نمی شود؟ این فهرست را منتشر کنید یا بگویید چنین چیزی نبوده.

چرا این همه تناقض در صحبت ها وجود دارد؟ ابتدا یک صرافی ذکر می شود که با این شرکت کار می کند اما خیلی زود نام یک صرافی ناشناخته برده می شود؟ یکی باید بیاید خود شرکتی که به این شرکت مجوز داده را معرفی کند بعد برسیم به این شرکت و در نهایت اینکه خود وزارت ارتباطات و پست با چه هدفی وارد این قصه شده اند؟

سیستم مدیریت ساختمان یا BMS (Building Management System ) سیستمی است که به فعالیتها و امور ساختمانها نظارت کرده و در مواقع لازم با توجه به تغییرات شرایط محیطی، تغییرات لازم را بطور خودکار اعمال می­نماید. این سیستم می­تواند با توجه به کاربری ساختمان ( مسکونی، اداری، تجاری، بیمارستان و … ) جهت آنها طراحی و اجرا شده و بر کلیه فعالیت­های اعم از باز و بسته شدن درب، ورود و خروج افراد، سیستم­­های روشنایی، سیستم­های تهویه مطبوع پنجره و پرده اتاقها، صوتی و تصویری و … نظارت داشته باشد.

ساختمانی که مجهز به سیستم مدیریت BMS باشد اصطلاحاً ساختمان هوشمند گویند. این سیستم به افراد ساکن این امکان را می­دهد که از تجهیزات بطور کارآتری استفاده نموده و احساس امنیت و آسایش را در آنها افزایش می­دهد و همچنین می­تواند موجب صرفه­جویی انرژی گردد.

این ساختمانها با استفاده از یک پارچه نمودن چهار عنصر اصلی سیستم­ها، ساختار، سرویس و مدیریت و با برقراری ارتباط میان آنها محیطی پویا و مقرون به صرفه بوجود آورند.

جهیزاتی که از طریق BMS قابل کنترل هستند

1- روشنایی

با استفاده از سیستم BMS می­توان روشنایی بخش­های مختلف ساختمان را هوشمند نمود . کنترل روشنایی شامل روشن و خاموش نمودن خودکارآنها، تنظیم سطح نور، کاهش یا افزایش و همچنین تعیین و مشاهده وضعیت آنها و امکان روشن و خاموش نمودن آنها از راه دور و بیرون ساختمان می­باشد.

2 – سیستم­های حفاظتی و امنیتی

میتوان سیستم­های اعلام و اطفاء حریق، ورود و خروج پرسنل، دوربین مدار بسته و نشتی آب و آبگرفتگی و حفاظت از برق گرفتگی را نیز به سیستم BMS متصل نموده و بوسیله آن کنترل نمود.

3- در، پنجره، پرده و سایبان

بوسیله سیستم BMS می­توان این تجهیزات کنترل و وضعیت آنها مشاهده نموده و فرمامین لازم را در این خصوص صادر نمود و حتی می­توان با استفاده از حسگر اثر انگشت یا کارت مغناطیسی علاوه بر ایجاد ایمنی بیشتر به امکان طبقه­بندی و زمان­بندی دسترسی نیز اعمال نمود.

4- سیستم­ های سرمایشی و گرمایشی ( تهویه مطبوع)

سیستم­های سرمایشی و گرمایشی می­تواند شامل تجهیزات مرکزی و تجهیزات محلی می­باشند تجهیزات مرکزی که در موتورخانه واقع­اند مانند چیلر، دیگر آبگرم ، پمپ­های سیستم ، برج خنک­کن و … می­باشد و تجهیزات محلی نیز مانند
فن­کوئل­ها، کولرهای پنجره­ای و هواسازها می­باشند. از طریق سیستم BMS می­توان تجهیزات مرکزی را در زمانهای مشخص و از راه دور روشن و خاموش نمود و همچنین با تغییرات شرایط محیطی تغییرات لازم مورد نیاز را اعمال نمود و همچنین این سیستم می­تواند دمای اتاقها را بصورت هوشمند کنترل نموده و در صورت عدم حضور افراد نسبت به خاموش نمودن تجهیزات اقدام نماید.

5 – سیستم­های صوتی و تصویری، تجهیزات اداری

با استفاده از خانه هوشمند می­توان امکان استفاده از یک آرشیو مرکزی صوتی را انتخاب و یا جهت مراسم­های مختلف حالت­های از قبل تعریف شده را انتخاب و اجرا نمود و یا تجهیزات اداری را نیز از طریق این سیستم کنترل نمود.

6 – سیستم آیفون تصویری و ورود و خروج مهمانان یا مراجعه کنندگان

در مورد ساختمانهای اداری این سیستم می­تواند ورود و خروج کلیه مهمانان را ثبت وحتی تصویر آنها را ضبط نمود و در ساختمانهای مسکونی نیز امکان دریافت تصویر مراجعه کننده بر روی نمایشگر و در صورت عدم حضور ثبت تصویر به همراه زمان مراجعه وجود داشته و حتی در صورت وجود اینترنت امکان برقراری ارتباط با مهمان از راه دور را مهیا سازد.

7- کنترل تأسیسات استخر، سونا و جکوزی

این سیستم می­تواند بطور هوشمند این تجهیزات را روشن و خاموش نموده و دستگاههای تصفیه، دما را کنترل و سایر کنترل­های لازم را انجام دهد.

8 – سیستم­های ارتباطی

پشتیبانی خطوط تلفنی، پیامگیر، تلفن سانترال نیز از ویژه­گی­های این سیستم به شمار می­رود.

9 – وسایل الکتریکی ساختمان

در ساختمان هوشمند امکان اطلاع یافتن از وضعیت کلیه وسایل الکتریکی ساختمان و کنترل آنها وجود دارد.

10-سیستم آبیاری

آبیاری گیاهان موجود در حیاط و یا داخل ساختمان را بطور خودکار طبق برنامه از پیش تعیین شده انجام شود.

در نتیجه با استفاده از سیستم مدیریت ساختمان می­توان ساختمانها را تا سطح مورد نظر هوشمند نمود هزینه این کار نیز بسته به سطح هوشمند سازی می­تواند بسیار متفاوت بوده ولی امکان­پذیر می­باشد.

– سیستم مدیریت انرژی ساختمان یا BEMS

این سیستم نیز مشابه BMS می­باشد با این تفاوت که هدف آن مدیریت انرژی ساختمان می­باشد . این سیستم در واقع زیر مجموعه­ای از BMS می­باشد که توجه ویژه­ای به مصارف انرژی، تجهیزات انرژی­بر و کنترل آنها دارد و همچنین ممکن است دستگاه­های اندازه­گیری مصرف انرژی نیز به این سیستم متصل و یک سری گزارشات و فرمامین کنترل لازم نیز در راستای کنترل و کاهش مصرف انرژی به طور هوشمند صادر نماید به عنوان مثال کنترل دیماند مصرفی یا کنترل روشنایی ساختمان و …

– سیستم مدیریت روشنایی یا LMS

سیستم مدیریت روشنایی نیز زیر مجموعه­ای از سیستم  خانه هوشمند    وBEMS می­باشد. این سیستم بطور خاص به مدیریت سیستم­های روشنایی می­پردازد. در این سیستم می­تواند با استفاده از انواع سنسورها نظیر سنسورهای حضور و نور نسبت به روشن و خاموش نمودن و یا کنترل سطح نور مکانهای مختلف اقدام نمود. و یا با استفاده از تایمر بر اساس زمان بعضی از مکانها را کنترل نمود.

با استفاده از این سیستم می­توان با آدرس پذیر نمودن منطقه­های مختلف، منطقه­بندی مناسبی را بوجود آورد و همچنین نسبت به حالت­های از پیش تعریف شده برای مکانهای خاص مانند آمفی تئاترها و سالن­ها اقدام و با تنها صدور یک فرمان اجرا نمود.

استفاده از سیستم هوشمند به همراه تجهیزات کارا می­تواند مصرف بخش روشنایی را تا 75 درصد کاهش داده و صرفه­جویی قابل توجهی در برق مصرفی ساختمان ایجاد نمود.

– اجزای  سیستم BMS

منظور از اجزا، کلیه تجهیزات، سیستم­های ارتباطی و نرم­افزارهایی که جهت کنترل وسایل مختلف موجود در ساختمان مورد استفاده قرار می­گردد می­باشد.

با توجه به اینکه نیازها و خواسته­های هر کاربرد می­تواند بسیار متفاوت بوده ، تجهیزات و اجزا هر سیستم نیز می­تواند با سیستم­های دیگر بسیار متفاوت باشد و کاربر می­تواند به دلخواه خود آنها را انتخاب نماید. متداول­ترین اجراء BMS به شرح زیر می­باشند.

خانه-هوشمند

 

1-    سیستم کنترل مرکزی

این بخش مهمترین و بزرگترین جزء یک سیستم BMS بوده و هسته مرکزی آن می­باشد. گاهی اوقات از یک کامپیوتر نیز به جای این سیستم استفاده می­گردد ولی در اغلب موارد این بخش مستقل بوده و فقط از طریق کامپیوتر برنامه­ریزی و کنترل می­گردد. این بخش شامل واحد پردازنده ، کنترلرهای اصلی سیستم و کنتاکنتورها و رله­هایی که با کلیه اجزاء در ارتباط­اند می­باشد. همچنین در این بخش کلیدهایی وجود دارند که بطور دستی قابل تغییر هستند و با تغییر آنها می­تواند برنامه سیستم را تغییر داد. روش­های ارتباطی کنترل مرکزی با اجزاء مختلف می­تواند از طریق خطوط برق، سیم­های باس و یا خط تلفنی باشد.

 

2-    خطوط ارتباطی (BUS)

برای ارتباط اجزاء مختلف BMS با یکدیگر از خطوط ارتباطی استفاده می­گردد این خطوط از تمام اجزاء BMS عبور کرده و امکان ارسال اطلاعات را بین آنها میسر می­سازد. این خطوط می­تواند بصورت سیم­های برق ساختمان، چند رشته سیم مشترک و یا بصورت امواج بی سیم باشد.

 

3-   نقاط دسترسی و کنترل کننده (Access Point)

این بخش شامل یک نمایشگر و یک صفحه کلید و یا یک نمایشگر لمسی بوده و در نقاط مختلف ساختمان نصب شده و قابلیت کنترل و نمایش اطلاعات آن بخش ، مانند دما، وضعیت وسایل و غیره را دارا است. این بخش مانند واحد کنترل مرکزی است با این تفاوت که توانایی­های آن محدودتر است.

 

4 – سنسورها

سنسورهای گوناگونی با توجه به نیازهای مورد نظر و سطح هوشمند سازی می­تواند در نقاط مختلف نصب گردد. انواع متداول این سنسورها عبارتند از : سنسور حضور، سنسور دما، سنسور نور، سنسور دود و … که می­توانند مشخصات مورد نظر را تبدیل به سیگنال­ها و اطلاعات مورد نظر نموده و از طریق خطوط ارتباطی به کنترل مرکزی یا نقاط کنترلی ارسال می­نمایند. و کنترل مرکزی یا محلی فرمامین لازم را به انواع کلیدها، تایمرها و دیمرها ارسال می­نمایند.

 

5-دیمرهای روشنایی

دیمرها امکان تنظیم نور را با افزایش یا کاهش نور لامپ­ها بصورت الکترونیکی بوجود می­آورند. با این تجهیزات
می­توانند به همراه سنسور نور سطح نور محیط را با کم و زیاد شدن نور طبیعی تنظیم و یا حتی روشنایی را خاموش نمود و به این طریق صرفه­جویی انرژی می­نمایند.

 

6 – تایمرها

تایمرها جهت یک سری اعمالی که بصورت تکراری و در زمانهای مشخص انجام می­شوند می­توانند مفید باشد البته کنترل مرکزی نیز قابلیت ارسال فرمان بصورت زمانی را دارند که می­تواند ارزان­تر از استفاده از تایمر مجزا باشد.

 

7 – پریزها

با استفاده از پریزهایی که قابلیت ارسال و دریافت اطلاعات از طریق خطوط ارتباطی را دارند می­توان مصرف کننده­های متصل به آنها را روشن و خاموش و یا از وضعیت آنها مطلع گردید.

 

8 – نرم افزار سیستم

استفاده از نرم افزار بوسیله یک کامپیوتر می­تواند یکی از ابزارهای مفید و با قابلیت انعطاف بالا برای سیستم BMS باشد. حتی در مواردی توانایی­هایی این نرم افزار به سیستم می­دهد که کنترل مرکزی فاقد آن میباشد از جمله گزارش­گیری و ثبت واقع و همچنین ارتباط بصری مناسب با سیستم.

 

9- Web Server

وسیله ای است که کاربر را قادر می­سازد تا در هر نقطه­ای از دنیا از طریق اینترنت به سیستم BMS دسترسی پیدا کرده و آن را کنترل نماید. این سیستم از طرفی با خطوط ارتباطی به کنترل مرکزی متصل و از طرف دیگر به تجهیزات مانند مودم به شبکه متصل می­گردد.

-فواید استفاده از سیستم BMS

مزایای اصلی استفاده از BMS را می­توان به 3 محور اصلی زیر تقسیم نمود:

1-      صرفه­جویی انرژی و کاهش هزینه­های نگهداری

2-      ایمنی

3-      افزایش سطح رفاه و آسایش

 

1-    صرفه­ جویی مصرف انرژی و کاهش هزینه­های تعمیر و نگهداری

مطالعات نشان داده است که استفاده از سیستم هوشمند می­تواند بطور متوسط 20 درصد از مصرف انرژی و هزینه­های جاری ساختمان می­کاهد. این سیستم علاوه بر کاهش مصرف انرژی با خاموش نمودن و کنترل آنها موجب کاهش استهلاک و افزایش طول عمر دستگاه­ها و کاهش هزینه­های مربوطه می گردد.

 

2-    ایمنی

در شرایط بحرانی با ارسال سریع و به موقع اعلام خطر می­تواند در جلوگیری از حوادث و کاهش اثرات آن نقش مؤثری داشته و به طور خودکار پیامهای اضطراری را به افراد یا ارگانهای ذی­صلاح ارسال نماید. همچنین کنترل درب و مبادی ورودی و اتصال آن به دوربین­های مدار بسته و دستگاه­های ثبت ورود می­تواند ایمنی سیستم را بطور قابل ملاحظه­ای افزایش دهد.

 

3-   راحتی

این سیستم می­تواند بسیاری از کارهای تکراری و بازرسی­های مورد نیاز را بطور هوشمند انجام دهد.

بطور مثال با حضور افراد نسبت به روشن­ شدن روشنایی و فن­کوئل اقدام نماید و یا آبیاری فضای سبز و باغچه را بطور خودکار انجام دهد و یا با تنها فشار یک دکمه حالت­های از پیش تعریف شده­ای را اجرا نماید. و یا دما و نور و رطوبت مکانها را در حد مطلوب تنظیم نماید.

بسیاری از ما روزانه در وسایل نقلیه‌ی عمومی، بر سر کار یا در منزل برای گوش دادن به موسیقی از هدفون استفاده می‌کنیم. استفاده از هدفون در محیط‌های عمومی معمولاً برای شنیدن بهتر موسیقی یا صرفاً خلاص شدن از دست سر و صدای محیط و تمرکز بر کار صورت می‌گیرد. غافل از اینکه استفاده‌ی دائم از هدفون می‌تواند به مرور زمان از توان شنوایی ما کم کند. کاهش شنوایی چنان آهسته صورت می‌گیرد که ممکن است وقتی کار از کار گذشته متوجه آن بشوید. وقتی که دیگر صدای صحبت افراد در تلویزیون خیلی واضح نیست و در هنگام مکالمه با دیگران مرتب از آن‌ها می‌خواهید که بلندتر حرف بزنند. کم شدن توان شنوایی خیلی پدیده‌ی عجیبی نیست و معمولاً با بالا رفتن سن ایجاد می‌شود. با این حال پژوهشگران اعتقاد دارند که سبک زندگی جدید ما و استفاده‌ی کم سابقه از هدفون باعث شده که خیلی زودتر به کم‌شنوایی مبتلا بشویم.

 

اگر کمی با دقت پیرامون خود را نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که در میان سر و صدا و نویز خیلی زیاد زندگی می‌کنیم. “ژیل گرونوالد” (Jill Gruenwald)  که یک آدیولوژیست از مرکز درمانی دانشگاه وندربیلت در ایالت تنسی آمریکا است می‌گوید: «ما روزانه در معرض نویز و سر و صدای زیادی قرار داریم. از سر صدای خیابان گرفته تا کنسرت‌، سینما و مکالمه با افراد مختلف.» گرونوالد که در زمینه‌ی آگاهی بخشی درباره‌ی ناشنوایی به آکادمی موسیقی وندربیلت کار می‌کند، اعتقاد دارد که قرار گیری طولانی مدت در معرض صدای زیاد، فارغ از سن و سال می‌تواند ریسک ابتلا به “ناشنوایی بر اثر نویز” (NIHL) را افزایش دهد. او دلایلی مبنی بر اینکه امروزه مردم در سنین پایین‌تر به NIHL مبتلا می‌شوند دارد و این موضوع را مربوط به سبک زندگی جدید می‌داند.

 

قرارگیری طولانی مدت در معرض صدای زیاد می‌تواند به کاهش توان شنوایی منجر شود

 

گرونوالد می‌گوید:« گاهی اوقات در سنین خیلی پایین در معرض سر و صدای زیاد قرار دارید و آن زمان چیزی متوجه نمی‌شوید. ولی با بالا رفتن سن تازه عوارض سر و صدای زیادی که در کودکی با آن مواجه بودید پدیدار می‌شود. خود من اکنون اندکی دچار کاهش شنوایی شده‌ام. با این حال در سال‌های آینده و با بالا رفتن سن است که با مشکلات جدی مواجه می‌شوم.»

 

سازمان ایمنی محیط کار آمریکا که انستیتوی ملی بهداشت حرفه‌ای (NIOSH) و بهداشت حرفه‌ای و انجمن سلامتی (OSHA) را در دل خود دارد، سقف استاندارد قرار گیری در معرض سر و صدا را 85 دسیبل تعیین کرده است. تقریباً معادل صدایی که وقتی درون خودرو نشسته‌ایم از ترافیک درون شهری می‌شنویم. قرار گیری در معرض صدای شدیدتر، می‌تواند انسان را در خطر کم شنوایی زود هنگام قرار دهد. NIHL می‌تواند خیلی زود رخ دهد ولی اثرات منفی آن در سنین بالاتر آشکار شود.

 

طبق پژوهشی از دانشگاه “لیچستر” (Leicester)، وقتی که با هدفون در حال گوش کردن به موسیقی هستیم، شدت صوت ممکن است تا 120 دسیبل بالا رود. این بسیار خطرناک است چرا که مرز مخاطره آمیز بودن شدت صوت برای گوش، 110 دسیبل است. وقتی شدت صوت به این میزان می‌رسد، غلاف میلین از روی سلول‌های عصبی کنار می‌رود. از بین رفتن غلاف میلین باعث جلوگیری از انتقال سیگنال‌های الکتریکی از گوش به مغز می‌شود و این موضوع می‌تواند منجر به کم‌شنوایی یا ناشنوایی دائمی شود.

 

بیشینه‌ی شدت صوت غیر مضر برای انسان 85 دسیبل است. معادل صدایی که از ترافیک درون شهری می‌شنویم

 

دکتر “تاد ریکتس” (Todd Ricketts) پروفسور و مدیر اداره‌ی تحصیلات عالی علوم شنوایی و گفتاری مرکز درمانی دانشگاه وندربیلت می‌گوید: «ابزارهای صنعتی می‌توانند شدت صوتی تا 90 دسیبل ایجاد کنند» او ادامه می‌دهد:« شدت صوت یک اره برقی یا جت اسکی به 100 دسیبل می‌رسد. شدت صوت یک کنسرت خیلی پر سر و صدا حدود 105 دسیبل است. وقتی صدای سیستم صوتی خودرو را خیلی زیاد می‌کنید شدت صوت تا 120 دسیبل یا بیشتر افزایش می‌یابد. این درحالیست شدت صوت شلیک یک تفنگ وقتی که در چند متری آن ایستاده‌اید به 140 دسیبل می‌رسد. این دیگر آستانه‌ی دردناکی گوش است.»

 

شدت صوت سیستم صوتی خودرو می‌تواند تا 120 دسیبل برسد که بسیار خطرناک است

 

بسیاری از مردم تجربه‌ی “کاهش موقتی میزان شنوایی” را دارند. برای مثال ممکن است تا چند روز بعد از شرکت در یک کنسرت، شنوایی کم شود و دوباره به حالت عادی بازگردد. این هنگام در حقیقت یک اتفاق شیمیایی رخ می‌دهد که گوش از خودش محافظت می‌کند. وقتی که موهای کوچک گوش درونی دچار نوعی خستگی می‌شود، دقت شنوایی کاهش می‌یابد. برای بازگشت به حالت عادی بهتر است برای مدتی به محیطی کاملاً ساکت بروید و صبر کنید که دقت و حساسیت شنوایی به حالت عادی بازگردد.

 

چگونه می‌توان متوجه کاهش شنوایی شد؟

 

اگر در سنین پایین‌تر در معرض صداهای بلند قرار داشته‌اید، کاهش شنوایی در بزرگسالی خیلی طبیعی است. پروفسور ریکتس آن را “تاثیر تاخیری” می‌نامد. در سال 2013 ویدیویی از AsapScience روی یوتیوب قرار گرفت که موضوع آن، “گوش‌های شما چند ساله هستند؟” بود. مثلاً ممکن است گوش‌های شما 20 سال پیرتر از سن خود شما باشد. اگر درباره‌ی شنوایی خود نگران هستید، بعضی اپلیکیشن‌های رایگان موبایلی وجود دارد که می‌توانید کیفیت شنوایی خود را قبل از رفتن نزد آدیولوژیست آزمایش کنید.

headphone2

سیستم عامل iOS

 

اپلیکیشن UHear یکی از پرطرفدارترین‌ها برای آزمایش حساسیت شنوایی است. این اپلیکیشن دقت شنوایی شما را در تشخیص گفتار در میان نویز آزمایش می‌کند.اپلیکیشن Mimi Test در ماه آوریل امسال روی اپ‌استور قرار گرفت و دارای یک رابط کاربری خیلی عالی است. این اپلیکیشن به شما توصیه می‌کند که برای انجام بهتر آزمایش، از هدفون اپل استفاده کنید و در نهایت سن گوش شما را تعیین می‌کند.

 

سیستم عامل اندروید

 

اپلیکیشن Hearing Test مخصوص سیستم عامل اندروید یک آزمایش کامل شنوایی را از گوش شما به عمل می‌آورد. شبیه به آزمایشی که آدیولوژیست‌ها می‌گیرند. نتیجه‌ی آزمایش را حتی می‌توانید چاپ کنید.فناوری چگونه می‌تواند به کمک بیاید؟ آیا می‌توان از کم شدن شنوایی جلوگیری کرد؟

 

برای کسانی که کم‌شنوایی خفیف را تجربه می‌کنند، پیشرفت فناوری‌هایی مثل “ساوند هاوک” (Sound Hawk) با دو گوشی و یک میکروفون یقه‌ای، می‌تواند کمک کند که در محیط‌های شلوغ صداها را بهتر بشنوید. این دستگاه که دکتر “رادنی پرکینز” (Rodney Perkins) جراح سابق گوش آن را اختراع کرده می‌تواند با بلوتوث کار کند و تراز صدای آن نیز از طریق اپلیکیشن مخصوص کنترل می‌شود.

 

برای کاهش احتمال کم‌شنوایی در بزرگسالی، می‌توان یک سری راه کارها را برگزید. مثلاً صدای گوشی در هنگام مکالمه را می‌توانید کم کنید. همچنین اگر مجبور هستید که با هدفون به موسیقی گوش دهید، حتماً صدای آن را کاهش دهید. اگر به یک کنسرت یا فستیوال موسیقی می‌روید، می‌توانید از گوشی‌های مخصوصی که صدای محیط را برای شما کم می‌کنند استفاده کنید. سعی کنید که برای تمرکز روی کار، از راهکار گوش دادن به موسیقی با هدفون استفاده نکنید.

 

 

منبع: Future, Digikala

 

فلش مموری USB که گاه با نام‌های دیگری نظیر کول دیسک یا تامب درایو هم از آن یاد می‌شود، ابزاری بسیار کارآمد است برای همراه داشتن فایل‌های مورد نیاز در کیف یا جیب لباس. ولی مهم‌ترین مشکل این نوع از حافظه‌ها این است که اغلب ظرفیت چندان زیادی ندارند و به‌سرعت پر می‌شوند. ولی اگر یک فلش مموری با ۵۰٪ فضای بیشتر در اختیار داشته باشید چطور؟ با ۵۰٪ ظرفیت بیشتر می‌توانید به‌راحتی فایل‌های بیشتری را از خانه به محل کار یا از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر ببرید. اشتباه نکنید، نیاز نیست یک فلش مموری جدید با ظرفیت بالاتر بخرید. در این مطلب به شما روشی را معرفی خواهیم کرد که بتوانید فایل‌های بیشتری را روی همان فلش قدیمی‌تان ذخیره کنید.

مرحله اول: فلش مموری را فرمت کنید

توجه داشته باشید که در این مرحله فایل‌های موجود روی فلش مموری حذف خواهند شد. بنابراین اگر روی فلش مموری خود فایل‌های مهمی دارید ابتدا آن‌ها را موقتاً به جای دیگری انتقال دهید و سپس فلش مموری را طبق مراحل زیر فرمت کنید.

  • پنجره‌ی Explorer را باز و در پنل سمت چپ روی گزینه‌ی This PC (یا Computer در ویندوز ۷) کلیک کنید.
  • روی آیکن مربوط به فلش مموری کلیک راست کنید.
  • از منو گزینه‌ی Format را انتخاب کنید
    دانستنی ها
    • در پنجره‌ی فرمت از منوی File system گزینه‌ی NTFS را انتخاب کنید. (اغلب فلش مموری‌ها به‌صورت پیش‌فرض با استفاده از فایل سیستم FAT فرمت می‌شوند.)
    • مقدار Allocation unit size را روی گزینه‌ی Default قرار دهید.
    • تیک Quick Format را فعال کرده و دکمه‌ی Start را بزنید

.2

مرحله دوم: فشرده‌سازی فلش مموری

  • پنجره‌ی Explorer را باز و در پنل سمت چپ روی گزینه‌ی This PC کلیک کنید.
  • روی آیکن مربوط به فلش مموری کلیک راست کنید.
  • از منو گزینه‌ی Properties را انتخاب کنید.
  • تیک Compress this drive to save disk space را بزنید.
  • روی دکمه‌ی Apply کلیک کنید.
  • در پنجره‌ی بعدی گزینه‌ی Apply changes to drive, subfolders and files را انتخاب کنید.
  • روی دکمه‌ی OK کلیک کنید.

3

این کار در واقع به ویندوز فرمان می‌دهد تمام فایل‌هایی را که روی فلش مموری کپی یا ذخیره می‌شوند فشرده کند. این شیوه با فشرده‌سازی در قالب فایل زیپ تفاوت دارد و فایل‌ها به فرمت زیپ تبدیل نخواهند شد. ویندوز از یک متد آنی سریع برای این کار استفاده می‌کند. در این روش فایل‌ها فشرده هستند ولی به‌ظاهر هیچ تفاوتی با فایل‌های عادی ندارند و عملکرد آن‌ها هم مانند فایل‌های معمولی است. ویندوز عملیات فشرده‌سازی و بازسازی فایل‌ها را به‌صورت نامرئی در پس‌زمینه انجام می‌دهد. در نتیجه از دیدگاه کاربر همه‌چیز به نظر عادی خواهد بود.

دیدن میزان صرفه‌جویی در فضا

برای این‌که میزان صرفه‌جویی در فضای فلش مموری را ببینیم ما چند صد فایل را روی آن کپی کردیم. برای این‌که ببینید چقدر در فضای دیسک صرفه‌جویی شده، آن را در Explorer ویندوز باز کنید، با استفاده از میان‌بر Ctrl+A تمام فایل‌ها را به حالت انتخاب در بیاورید، روی آن‌ها راست کلیک کنید و گزینه‌ی Properties را از منو بزنید. در تصویر زیر می‌توانید ببینید که اندازه‌ی واقعی فایل‌ها ۱۵۰ مگابایت است ولی آن‌ها تنها ۱۰۰ مگابایت از فضای دیسک را اشغال کرده‌اند. این یعنی ۵۰ مگابایت در فضای دیسک صرفه‌جویی شده یا به عبارت دیگر ۵۰٪ فضای بیشتر در اختیار دارید. در نتیجه می‌توانید فایل‌های بیشتری را روی فلش مموری بریزید. برای مثال اگر حجم فلش مموری ۱۶ گیگابایت باشد شما قادر خواهید بود ۲۴ گیگابایت فایل را روی آن ذخیره کنید!

 

44

البته این اتفاق شگفت‌انگیز برای این ممکن شده که فایل‌های انتخابی ما (فایل‌های متنی مایکروسافت ورد) قابلیت فشرده‌سازی بسیار بالایی داشتند. برای مثال اگر فایل‌های زیپ را روی فلش مموری کپی کنید، از آنجا که این نوع فایل از قبل فشرده‌سازی شده امکان فشرده‌سازی بیشتر آن وجود نخواهد داشت. این موضوع مانع از صرفه‌جویی بیشتر در فضای دیسک می‌شود. میزان فضای اضافه‌ای که می‌توانید با این روش روی فلش مموری خود به دست آورید به نوع فایل‌هایی که روی آن ذخیره می‌کنید و میزان قابلیت فشرده‌سازی آن‌ها بستگی دارد. البته تقریباً همیشه دستاوردهایی خواهید داشت و برخی مواقع میزان آن هم قابل‌توجه خواهد بود.

منبع: RAW Computing, Digikala Mag

 

تا همین چند وقت پیش دوران ما را عصر اطلاعات می‌دانستند. از این رو اطلاعات در زندگی ما نقشی تعیین‌کننده و مهم داشت. ولی به نظر می‌رسد ۲۵ سال بعد از معرفی دنیای وب، عصر اطلاعات نیز به پایان رسیده و وارد دوران جدیدی به نام عصر تجربه می‌شویم.

اهمیت اطلاعات به قدری زیاد است که آگاهی از اطلاعات متنوع می‌تواند کاملاً سرنوشت‌ساز باشد. تا چند وقت پیش، دنیای ما در عصر اطلاعات قرار داشت. اما حالا به اعتقاد کارشناسان با وجود حضور سیستم‌های موبایل واینترنت در همه جا، در حال گذار به دوران جدید هستیم که از آن به عنوان عصر تجربه یاد می‌شود.

بهتر است با این سؤال شروع کنیم. آخرین باری که فیسبوک، اینستاگرام یا تلگرام خود را چک کردید چه زمانی بوده است؟ قطعاً مدت زمان زیادی از آن نمی‌گذرد. جالب است بدانید براساس گزارش‌های جدید، استاتوس‌های به‌روز شده توسط ۱/۶ میلیارد کاربر فیسبوک، ۲۱ درصد کاهش داشته است. باکس استاتوس‌ها را باید نشانه‌ای از عصر اطلاعات بدانیم. دوره‌ای که به وسیله‌ی کامپیوترهای دسکتاپ و مأموریت‌ کمپانی‌ها برای سازماندهی اطلاعات جهان تسخیر شده است. اما نشانه‌های عصر تجربه کاملاً متفاوت است و خاستگاه آنها را باید میکروکامپیوترها، سنسورهای موبایل و ارتباطات پرسرعت بدانیم.

 

Experience-age-2

مرگ استاتوس باکس بخش کوچکی از گذار بزرگ از اطلاعات به سمت تجربه است. قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟ اگر بخواهیم کوتاه پاسخ دهیم، باید بگوییم مفهوم و بستر تعاملات آنلاین ما در حال تغییر است و براساس دستگاه‌های مرتبط و متصل ما شکل می‌گیرد.

شما آن چیزی نیستید که در پروفایل خود گفته‌اید

برای شرح تیتر فوق، کمی به فیسبوک و اسنپ‌چت فکر کنید. در واقع فیسبوک یک بستر از عصر اطلاعات است که در کنار دیگر شبکه‌های اجتماعی هم نسل خود بر مبنای عصر کامپیوترهای دسکتاپ، مفهومی از انباشتگی اطلاعاتی را منتقل می‌کند.

انباشتگی اطلاعات در پروفایلی نمود پیدا می‌کند که هویت ما خلاصه‌ای از اطلاعاتی است که در آنجا ذخیره کرده‌ایم. این اطلاعات می‌تواند شامل متون، تصاویر، ویدیو یا صفحات اینترنتی باشد. در عصر اطلاعات، ما خودمان را با این پرو

فایل دیجیتال معرفی می‌کنیم.

اما دستگاه‌های موبایل، نوع نگاه ما به هویت دیجیتال را تغییر داده است. با استفاده از یک دوربین می‌توانیم لحظه به لحظه‌ی زندگی خود را تماشا کنیم و انباشت اطلاعات جای خود را به خوداظهاری مداوم داده است. خودِ مجازی کمتر دیده می‌شود و در واقع ما، نتیجه‌ی آن چیزی هستیم که انجام می‌دهیم، اما باعث انباشت آن نیستیم. اسنپ‌چت نمونه‌ای از یک واقعیت جدید است.

Experience-age-3

 

بسیاری از مردم فکر می‌کنند، اسنپ‌چت تماماً به رازداری ارتباط دارد، ولی نوآوری واقعی پیام‌های موقت و زودگذر اسنپ‌چت این نیست که خود ساخته‌اند. در واقع نوآوری اصلی این است که ما را مجبور می‌کنند تا از عادت انباشتگی که به پردازش دسکتاپ آورده‌ایم، خلاص شویم. نتیجه این است که پروفایل از مرکزیت دنیای اجتماعی خارج می‌شود. در عصر تجربه، شما یک پروفایل نیستید، خیلی ساده شما خود شما هستید!

نشان دهید، حرف نزنید!

ایده‌ی اصلی عصر تجربه این است که من نقطه نظر خودم را به شما نشان می‌دهم و شما به من توجه می‌کنید. من فریاد شما را می‌شنوم و این همان داستان همیشگی اجتماعی بودن است. اما چیزی که تغییر کرده این است که داستان‌هایی که ما به همدیگر می‌گوییم، به صورت دیداری و بصری شروع شده و به پایان می‌رسد.

در عصر اطلاعات، شروع ارتباط از اطلاعات بود. در نوع فیسبوکی همه چیز داخل استاتوس باکس اتفاق می‌افتد و با اضافه شدن متادیتایی چون موقعیت مکانی و انتخاب تعدادی شکلک برای نشان دادن احساس، تکمیل می‌شود. این دیدگاه اطلاعاتی در مکانیزم‌های بازخورد فیسبوک نیز دیده می‌شود و شش واکنش از پیش انتخاب شده در کامنت‌گذاری دیده می‌شود.

در مقابل، اسنپ‌چت همیشه با دوربین شروع می‌شود. بازخورد نیز به صورت منفعل ارسال می‌شود که در این حالت متوجه می‌شوید کدام دوستان شما اسنپ‌هایتان را دیده‌اند. در عصر تجربه، ورودی اولیه به صورت دیداری است و بازخورد اصلی همان توجه است.

امروزه چرخه‌ی بازخورد مرتبط با به اشتراک‌گذاری و توجه روی دستگاه‌های موبایل شروع شده و خاتمه می‌یابد و در آینده ممکن است از طریق لنزها شروع شده و در واقعیت مجازی پایان پذیرد.

انباشت تجربه

این واقعیت ارزیابی‌های اخیر فیسبوک را شکل می‌دهد که ویدیوهای زنده، دوربین‌های ۳۶۰ درجه و واقعیت مجازی را به عنوان محصولاتی یکپارچه در یک جا جمع می‌کند. اما فیسبوک تنها غول فناوری نیست که به آینده و چگونگی تولید و چیدمان این تکنولوژی‌های فکر می‌کند. شاید تاکنون نام Magic Leap را به عنوان یک استارتاپ فوق سری در زمینه‌ی واقعیت افزوده شنیده باشید که ارزشی برابر با ۴/۵ میلیارد دلار دارد و کمپانی‌هایی نظیر گوگل و علی‌بابا در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

رقابت در سراسر دنیا آغاز شده و لایه‌هایی از تکنولوژی در حال شکل‌گیری است که به آن انباشت تجربه می‌گویند.

Experience-age-4

بخشی در پایین‌ترین قسمت لایه‌ی صفر قرار دارد که همان دنیای واقعی است. انباشت کامل در سرویس‌هایی است که لحظات دنیای واقعی را شکار کرده و آنها را به هم مرتبط می‌کند. واقعیت اساس و شالوده‌ی این لایه است.

در بخش بالاتر گذر لایه‌ها از لایه‌ی فیزیکی به لایه‌ی منطقی را شاهد هستیم. در قسمت بالا نیز لایه‌ی کاربری و اجرایی دیده می‌شود که از محصولاتی چون Snapchat Live (اسنپ‌چت لایو) و Priscope (پریسکوپ) تشکیل شده است. حتی محصولات آینده شناورتر خواهند بود.

از آن جایی که هر لایه می‌تواند به صورت مجزا رشد کند، انباشت تجربه محصولات جدید را سریع‌تر وارد بازار می‌کند، در حالی که در همین زمان از پیشرفت‌های صورت گرفته در لایه‌های زیرین نیز بهره می‌برد. نمونه‌ی بارز این پدیده، شبکه‌ی پرسرعت نسل سوم است که باعث توانمند شدن اپ استور اپل شده است، در حالی که هر دو از قابلیت‌های موبایلی پیشرفته استفاده می‌کنند. بهترین محصولات عصر تجربه در زمان فعلی اپلیکیشن‌هایی هستند که پیشرفت‌های مقطعی را در لایه‌های پایینی ایجاد می‌کنند. با این وجود هنوز برخی لایه‌ها نوپا هستند و فرصت‌های بی‌نظیری پیش‌روی آنها قرار دارد.

هویت‌های آنلاین و آفلاین ما در حال ادغام هستند و اکنون داستان‌هایی که به یکدیگر می‌گوییم به صورت دیداری شروع شده و پایان می‌پذیرند. سرمایه‌گذاری در هر لایه از انباشت جدید، توسعه‌ی محصولات تجربی را تسریع می‌کند. این زمینه‌ها در کنار هم دریچه‌های جدیدی را پیش روی عصر طلایی تکنولوژی باز می‌کند.

اکنون بهترین زمان برای ساخت عصری جدید است. عصر تجربه!

منبع: TECHCRUNCH, ZOOMIT

سرویس اینترنت پرسرعت خانگی و اداری (TD-LTE) نسل چهارم ایرانسل برای اولین بار در ایران به‌بهره‌برداری رسید. این سرویس آخرین نسل اینترنت ثابت است و در مقایسه با سایر سرویس‌های موجود اینترنت ثابت از جمله Dial-up ،ADSL و WiMAX تجربه سرعت بالاتری را برای کاربر به ارمغان می‌آورد. در عین حال محدودیت‌هایی مانند فناوری قدیمی، محدودیت مکانی و عدم امکان جابجایی مودم، نیاز به استفاده از خط تلفن و لزوم وجود ظرفیت خالی در مرکز مخابرات منطقه را برطرف کرده و از پایداری بالایی در آپلود و دانلود برخوردار است. برای استفاده از این سرویس مشترکان باید از مودم‌های ویژه استفاده کنند و با تهیه سیم‌کارت‌های مخصوص این سرویس و بسته‌های مدت‌دار از خدمات آن بهره ببرند.

به گزارش روابط عمومی ایرانسل، نسل چهارم اینترنت پرسرعت ثابت برای مصارف خانگی و اداری (TD-LTE)، صبح روز چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵ طی یک نشست خبری در هتل همای مشهد به صورت همزمان در ۲۵ استان به شکل رسمی و تجاری راه‌اندازی شد.

این سرویس برای اولین بار در ایران، همزمان با شهر مشهد، در شهرهای اراک، اردبیل، ارومیه، ایلام، بجنورد، بندرعباس، بوشهر، بیرجند، خرم‌آباد، رشت، زاهدان، زنجان، ساری، سمنان، سنندج، شهرکرد، قزوین، قم، کرمان، کرمانشاه، گرگان، همدان، یاسوج و یزد به صورت رسمی و تجاری به بهره‌برداری رسید.

در روز اول شهریور ۱۳۹۴ پروانه بهره‌برداری سراسری از شبکه اینترنت پرسرعت ثابت بدون محدودیت در فناوری به ایرانسل اعطا شد و یک روز بعد در تاریخ دوم شهریور طی مراسمی با حضور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، شبکه TD-LTE ایرانسل به بهره‌برداری آزمایشی رسید.

توافقنامه ارتقای پروانه شبکه تلفن همراه ایرانسل به نسل‌های سوم، چهارم و بالاتر نیز در روز ۱۳ مرداد ۱۳۹۵ امضا شد. شبکه 3G ایرانسل به صورت آزمایشی در این تاریخ راه‌اندازی و در تاریخ سوم شهریور همان سال پس از اخذ تأییدیه از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به صورت رسمی و تجاری به بهره‌برداری رسید.

علیرضا قلمبر دزفولی، مدیرعامل ایرانسل، در نشست خبری راه‌اندازی رسمی سرویس اینترنت ثابت نسل چهار ایرانسل با اشاره به مطلب فوق افزود: با گذشت حدود ۲۰ ماه از راه اندازی نسل‌های سه و چهار اینترنت همراه، هم اکنون بیش از ۱۰۴۰ منطقه در ایران، شامل ۵۲۷ شهر، تحت پوشش شبکه 3G ایرانسل و ۲۴۰ منطقه، شامل ۲۰۳ شهر در تمامی استان‌های ایران تحت پوشش 4G ایرانسل قرار دارند.

وی تعداد کاربران شبکه باندپهن ایرانسل را ۱۷ میلیون نفر اعلام کرد و افزود: هم اکنون تعداد ۲۵ میلیون نفر کاربر دیتا در شبکه ایرانسل فعال هستند که این رقم طی بازه زمانی خرداد ۱۳۹۴ تا خرداد ۱۳۹۵ با رشد ۵۰ درصدی مواجه شده و رشد مصرف دیتا به ازای هر کاربر در یک سال اخیر بالغ بر سه و نیم برابر بوده است.

تأثیر اینترنت پهن باند در اقتصاد

دزفولی با اشاره به آمار منتشر شده توسط مؤسسات جهانی در زمینه تأثیر اینترنت پهن باند در اقتصاد گفت: بر اساس آمار، به ازای هر ۱۰ درصد افزایش ضریب نفوذ پهن باند، تولید ناخالص ملی ۳۸٫۱ درصد رشد خواهد داشت. در سال ۲۰۱۷، اثر پهن باند همراه روی تولید ناخالص ملی آمریکا، معادل رقمی بیش از یک تریلیون دلار خواهد بود و بیش از یک میلیون شغل جدید در اثر توسعه پهن باند همراه در آمریکا ایجاد خواهد شد. همچنین بـه ازای هر یک درصد افـزایش ضریـب نفوذ پهن باند، نرخ بهره‌وری تولید ۱۳ صدم درصد رشد خواهد داشت.

وی افزود: صرفه اقتصادی ناشی از گسترش ضریب نفوذ اینترنت پهن باند در سال ۲۰۰۷ در آمریکا، ۳۰۰ میلیارد دلار (معادل ۲۲ درصد از کل صرفه اقتصادی) بوده است و علاوه بر این، استفاده از اینترنت پهن باند، منـجر به ۶ درصد افزایش در صادرات شرکت‌های تولیدی و ۱۰ درصد افزایش در فروش شرکت‌های خدماتی می‌شود و ایرانسل نیز در همین راستا و با هدف تحرک‌بخشی به حوزه اقتصاد و تحقق رشد ناخالص ملی نسبت به توسعه اینترنت پهن باند اقدام کرده است.

روند جهانی ارتباطات؛ گذشته، حال و آینده

مدیرعامل ایرانسل به روندهای جهانی ارتباطات اشاره کرد و گفت: در سال ۲۰۰۰ یک میلیارد خانه با خطوط ثابت به هم متصل بودند و در سال ۲۰۱۵ تعداد ۷٫۳ میلیارد اشتراک خطوط تلفن همراه وجود داشته‌است. پیش‌بینی شده است که در سال ۲۰۲۰ تعداد ۵۰ میلیارد دستگاه به صورت بی‌سیم به هم متصل شوند.

وی افزود: ۶۰۳ شبکه 3G در ۲۱۶ کشور جهان ۲٫۱ میلیارد مشترک را پوشش داده‌اند و ۳۲۲ شبکه 4G در ۱۳۳ کشور به ۱٫۱ میلیارد نفر خدمات‌رسانی می‌کنند.

دزفولی همچنین با اشاره به روند دیتا در منطقه غرب آسیا و شرق آفریقا گفت: پیش‌بینی شده که تا پایان سال ۲۰۱۶ منطقه غرب آسیا و شرق آفریقا ۱۴ برابر افزایش ترافیک دیتای همراه، پنج گیگابایت مصرف ماهیانه دیتا به ازای هر گوشی هوشمند، ۲۱۰ میلیون مشترک 4G و ۹۷۰ میلیون مشترک تلفن همراه را شاهد باشد.

دزفولی تاکید کرد: آنچه در آمارهای جهانی و آمار رشد ترافیک در شبکه باند پهن دیده می‌شود، لزوم سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت در این حوزه را بیش از پیش نشان می‌دهد.

TD-LTE؛ سرویس اینترنت پرسرعت خانگی و اداری ایرانسل

دزفولی همچنین با مرور روند توسعه فناوری نوظهور TD-LTE در جهان گفت: در سال۲۰۱۰، نخستین آزمایش‌های میدانی در زمینه این فناوری توسط شرکت اریکسون، همراه با شرکت Reliance Industries در هند انجام شد که طی آن به سرعت ۸۰ مگابیت بر ثانیه دست یافته شد. پس از آن در سال ۲۰۱۱ شرکت China Mobile با همکاری شرکت Huawei، سرویس TD-LTE را در ۶ شهر چین به صورت آزمایشی راه‌اندازی کرد و در ۲۰۱۲، سرویس TD-LTE به‌عنوان سرویس نسل چهار توسط Soft Bank در ژاپن به بهره‌برداری رسید.

وی افزود: سال ۲۰۱۳ سالی بود که نخستین سرویس TD-LTE در آمریکا راه‌اندازی شد و در ۲۰۱۴، نخستین سرویس تجاری TD-LTE در منطقه غرب آسیا و شرق آفریقا توسط STC به راه افتاد. بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ نیز، تعداد ۷۶ شبکه TD-LTE در ۴۳ کشور راه‌اندازی شده و ۹۳ شبکه TD-LTE در ۶۰ کشور نیز در حال راه‌اندازی است که این امر، توجه به توسعه زیرساخت‌های آی‌تی در کشور را دوچندان کرده است.

مدیرعامل ایرانسل تصریح کرد: با فاصله بسیار کوتاهی از این روند جهانی، ایرانسل در سال ۲۰۱۵ پروانه راه‌اندازی شبکه سراسریTD-LTE را دریافت کرد و یک روز بعد این سرویس به صورت آزمایشی راه‌اندازی شد. هم‌اکنون و در سال ۲۰۱۶ نیز نخستین شبکه TD-LTE در ایران توسط ایرانسل به صورت رسمی و تجاری راه‌اندازی می‌شود.

وی افزود: ایرانسل با رصد بازار و تشخیص صحیح نیازهای واقعی مشترکان، خود را مصمم به سرمایه‌گذاری بیشتر در شبکه پهن‌باند ایران می‌داند و همزمان با گسترش نسل سوم و چهارم تلفن همراه، توسعه اینترنت پرسرعت خانگی را هم در دستور کار خود قرار داده است.

فناوری‌های FDDLTE و TDLTE؛ اینترنت نسل چهار ثابت چیست و چه تفاوتی با اینترنت نسل چهار همراه دارد؟

مدیرعامل ایرانسل در ادامه سخنان خود به بیان تفاوت‌های فناوری‌های اینترنت نسل چهارم ثابت و همراه پرداخت و گفت: فناوری‌های FDD-LTE و TD-LTE دو استاندارد مختلف فناوری نسل چهارم هستند که از جمله استانداردهای 3GPP به شمار می‌رود.

وی افزود: فناوری نسل سه با معرفی HSDPA+ یا H+ خاتمه یافت و اپراتورهای موبایل شروع به پیاده‌سازی و تحقق نسل چهارم تلفن همراه کردند تا بتوانند سرعت به مراتب بالاتری را برای مشترکان خود فراهم کنند. فناوری نسل چهارم از لحاظ سرعت یک شبکه محلی مجازی را برای مشترکان تلفن همراه تحقق بخشیده که تجربه اتصال به اینترنت بسیار پرسرعت برای دسترسی به خدمات سه‌گانه دیتا، صوت و ویدئو را فراهم می‌کند. بر این اساس، شبکه LTE به گونه‌ای طراحی شده که بتواند از هر دو نوع طیف فرکانسی متقارن جهت فناوری دوپلکس تقسیم فرکانسی و طیف فرکانسی نامتقارن جهت تکنولوژی دوپلکس تقسیم زمانی استفاده کند.

دزفولی گفت: استاندارد FDD-LTE از باند فرکانسی متقارن استفاده می‌کند که از توسعه شبکه نسل سه به وجود آمده و این در حالی است که استاندارد TD-LTE از باند فرکانسی نامتقارن بهره می‌برد که از تکامل TD-SCDMA به وجود آمده است.

وی افزود: شبکه TD-LTE به باند فرکانسی متقارن احتیاجی ندارد چون ارسال و دریافت اطلاعات در همان کانال و در بازه‌های زمانی مختلف اتفاق می‌افتد. در حالی که شبکه FDD-LTE به باندهای فرکانسی متفاوتی جهت ارسال و دریافت اطلاعات به اضافه باند محافظ میانی احتیاج دارد. در TDLTE این امکان وجود دارد که ظرفیت Uplink و Downlink با تغییر آرایش فریم‌ها تغییر کند ولی در FDD-LTE براساس پهنای باند اختصاص یافته به اپراتورها، این ظرفیت ثابت است.

مزیت TD-LTE در مقایسه با فناوری‌های ثابت موجود

مدیرعامل ایرانسل به مزیت‌های نسل چهارم اینترنت خانگی در مقایسه با فناوری‌های قدیمی اشاره کرد و گفت: علاوه بر TD-LTE، فناوری‌های اینترنت ثابت موجود شامل Dial-Up ،DSL و WiMAX هستند. هر یک از این فناوری‌ها به دلیل مشکلاتی از جمله سرعت بسیار کم، نیاز به استفاده از خط تلفن ثابت، هزینه بالا به دلیل نیاز به پرداخت اشتراک اینترنت و هزینه خط تلفن مورد استفاده (در سرویس Dial-Up)، نیاز به ظرفیت خالی در مرکز مخابرات منطقه، نیاز به استفاده از خط تلفن ثابت و بدون امکان جابجایی و محدود به مکان خاص (در سرویس DSL) و محدودیت سرعت و فناوری قدیمی (در سرویس WiMAX) به طور کامل پاسخگوی نیاز کاربران و مشترکان امروزی نیستند. این در حالی است که سرویس TD-LTE، با دارا بودن ویژگی‌هایی همچون قابلیت استفاده در مکان‌های مختلف، بدون نیاز به خط تلفن ثابت، راه‌اندازی سریع و پایداری بالا در آپلود و دانلود، تجربه سرعت بسیار بالاتری را برای کاربر به ارمغان می‌آورد.

مودم‌های داخلی و بیرونی TD-LTE ایرانسل

مدیرعامل ایرانسل با اشاره به انواع مودم‌های TD-LTE ایرانسل گفت: مشترکان می‌توانند از مودم‌های ویژه‌ای که برای این منظور در نظر گرفته شده است استفاده کنند.

وی افزود: این مودم‌ها دارای سیم‌کارت هستند و در دو نوع داخلی و بیرونی ارائه شده‌اند. مودم‌های داخلی (Indoor) برای استفاده در منازل و شرکت‌ها ارائه می‌شوند و مودم های فضای بیرونی (Outdoor) برای سازمان‌های بزرگ، فضاهای عمومی و مجتمع‌های مسکونی قابل استفاده هستند.

بسته های ویژه سرویس TD-LTE

دزفولی گفت: پیش‌شماره ۰۹۴۱۱ برای استفاده در شبکه TD-LTE به کار می‌رود و سیم‌کارت‌های ویژه این سرویس، صرفاً جهت ثبت‌نام و شناسایی در شبکه به کار می‌روند و امکان استفاده جهت مکالمه و ارسال پیامک توسط آن‌ها وجود ندارد. مشترکان ایرانسل می‌توانند با استفاده از بسته‌های تشویقی ویژه یک ماهه، سه ماهه، ۶ ماهه و سالانه که برای این سرویس در نظر گرفته شده است از خدمات آن استفاده کنند.

مدیرعامل ایرانسل گفت: برای خرید سرویس TD-LTE، مشترکان ایرانسل می‌توانند به مراکز اختصاصی فروش و خدمات و یا نمایندگی‌های فروش و خدمات ایرانسل مراجعه کنند و یا به صورت غیرحضوری از طریق تماس با شماره ۶۰۰ از خطوط ایرانسل یا ۰۹۳۶۶۰۰۰۰۰۰ از سایر خطوط و نیز از طریق خرید اینترنتی اقدام کنند.

وی افزود: برای تهیه بسته‌های ویژه این سرویس نیز مشترکان ایرانسل می‌توانند علاوه بر مراجعه حضوری به مراکز اختصاصی فروش و خدمات و نیز نمایندگان فروش و خدمات ایرانسل در شهرهای تحت پوشش، به صورت غیرحضوری و از طریق وب‌سایت رسمی ایرانسل به نشانی www.irancell.ir، برنامه کاربردی ایرانسل من (My Irancell) و کدهای دستوری USSD نیز اقدام کنند.

مدیرعامل ایرانسل با اشاره به پیش‌بینی‌ها و تمهیدات صورت گرفته برای آخرین نسل اینترنت ثابت TD-LTE در کشور گفت: ایرانسل در تلاش است تا این تکنولوژی را نهایتاً همزمان با هفته دولت در مراکز استان‌های باقی مانده دیگر نیز به بهره برداری تجاری برساند.

مزایا و قابلیت‌ها

  • پایداری بالای سرویس در آپلود و دانلود
  • مودم‌های مبتنی بر سیم‌کارت
  • امکان ارائه سرویس با سرعت بیشتر در قالب بسته‌هایی با حجم بالاتر مناسب برای مصارف خانگی و شرکتی
  • عدم نیاز به خط تلفن ثابت برای راه‌اندازی سرویس
  • سهولت در جابجایی مودم و امکان استفاده در تمامی مناطق تحت پوشش
  • شبکه بهینه و با کیفیت بالاتر
  • راه‌اندازی سریع سرویس
  • بسته‌های متنوع با امکان انتخاب حجم و بازه‌های زمانی متفاوت

منبع: ایرانسل